Category: Algemeen / General

Posted on by — Leave a comment

Ullizee blog 2013 in review

A big thanks to the WordPress.com stats helper monkeys for preparing a 2013 annual report for my  U L L I Z E E  blog.

Some highlights:

These are the posts that got the most views in 2013:

  1. Scrum: Framework, not methodology (March 2013)
  2. Ways to play Scrum (January 2013)
  3. Moving to the home of Scrum (April 2013)
  4. The Value of the Product Backlog (March 2013)
  5. Measuring Success, Measuring Value (November 2013)

Ullizee Blog Global Reach 2013My blog blog was viewed about 28,000 times in 2013 and has quite a global reach, with:

  1. Netherlands, closely followed by Belgium and the US.
  2. Germany and France, closely followed by the United Kingdom.
  3. Rest of the world.
Posted on by — 8 Comments

Scrum is not an acronym

Scrum is a framework for Agile software development. Let’s have a look at the origins of the term ‘Scrum’. And, as a result, understand that it is not an acronym.

The term ‘Scrum’ was first used in the context of product development by Hirotaka Takeuchi and Ikujiro Nonaka in their ground-breaking 1986 paper “The New New Product Development Game“. They borrowed the name from the game of rugby to stress the importance of teams (and working as a team) in complex product development. This was about complex product development in general, not only software products. Their research showed that outstanding performance is achieved when teams are small and self-organizing units of people that are given challenges and objectives, not executable tasks. With management refraining from interfering on a daily base and managing from the outset. Teams can only achieve greatness when given room to devise their own tactics to best head towards shared objectives.

Rugby (as in)

Peter DeGrace and Leslie Hulet Stahl initially pointed out the potential of applying the “Scrum” practices from that paper to software development in their book “Wicked Problems, Righteous Solutions” (1990). However, they didn’t go into much detail on how the result would look like. Inspired by them, the pioneers of the way of working that we now know as “Scrum” inherited the name from that paper as their way of working thrived on the same principles for developing and sustaining complex software products. They additionally framed the core idea of self-organization with the boundaries of empiricism, i.e. the process of regularly inspecting in order to adapt.

The Japanese authors of the paper consider the concept that they named ‘Scrum’ as the necessary core of any system that pretends to be like the Toyota Production System (TPS), now often better known as Lean. But they never promoted copying TPS. And they never started using the term ‘Lean’ because it is typically synonymous to an outside interpretation and copy of the management practices of the Toyota Production System. The TPS management practices are not the core of the system. That core was named ‘Scrum’ by the authors and the six main characteristics of ‘Scrum’ were described in The New New Product Development Game. The management practices should be complementary to it. There can’t be Lean if the heart of it, Scrum, is overlooked, which in general is the case. The authors therefore always stress the need for the heart and soul of the system and take away the sole focus on the surrounding management practices. They never talk of Lean, but always speak about Scrum.

As Scrum is no acronym, there is no reason to write “SCRUM”.

Posted on by — Leave a comment

2012 – A Blog’s Retrospective

The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2012 annual report for my Ullizee blog.

Crunchy numbers:

In 2012, there were 35 new posts, growing the total to 334 posts. There were 86 pictures uploaded, taking up a total of 54 MB. That’s about 2 pictures per week.

The busiest day of the year was July 24th with 5,150 views. The most popular post that day was Holiday killer on the loose.

Note: this was due to the sad event of the shooting at the opening of the latest Batman movie, which ended up in lots of search requests pointing to my blog note. My blog note referred to a great comic on Batman, in which Batman is restored as the greatest detective on the planet in solving the murders by a killer, killing on holidays only.

Attractions:

  1. Holiday killer on the loose (Published: January 2010)
  2. Joy Division (Closer… to finality?) (Published: September 2009)
  3. The adoption of Agile: TALC vs. Hype Cycle (Published: September 2009)
  4. Een schitterend gebrek aan realiteit (Published: January 2009)
  5. Fixed Price bids. An open invitation to bribe, cajole, lie and cheat. (Published: October 2012)

Lots of staying power!

Top Referrers:

  1. scrum.org
  2. facebook.com
  3. twitter.com
  4. linkedin.com
  5. mypip.nl

Visitor Origins:

My blog’s being read in 142 countries!

Most visitors came from The United States. Belgium & Netherlands were not far behind.

Click here to see the complete report.

Posted on by — Leave a comment

Another blog year gone by, 2011 in review

The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2011 annual report for my blog.

In 2011, I created 41 new posts, growing the total archive to 294 posts. 104 Pictures were uploaded; that’s about 2 pictures per week. The busiest day of the year was January 31st with 259 views. The most popular post that day was Brief aan mijn psycholoog (levensbeschouwing).

These are the top 5 posts that got the most views in 2011:

  1. Joy Division (Closer… to finality?) – September 2009
  2. The adoption of Agile: TALC vs. Hype Cycle – September 2009
  3. Een schitterend gebrek aan realiteit – January 2009
  4. Playmobil Funpark was inderdaad wel fun – June 2009
  5. Of butterflies and cages – October 2009

Most visitors came from Belgium. Netherlands & The United States were not far behind.

Dear reader, thank you for reading my words. I hope they’ve proven worthwhile. I will be here for another while; hoping for the same from you. In the meanwhile, MY BEST WISHES for 2012.

Posted on by — Leave a comment

Mira Mira

Op Mira heeft Mira, zonder aan scherpte of woordkracht in te boeten, toch haar bijtend, woordgegeven cynisme omhuld met een zachtere poëtische laag. Ze is even woordkrachtig maar minder sarcastisch. Haar prachtige meesleepstem en haar haarfijne uitspraak zijn op dit Mira-product, haar 3e al, ingebed in schaarse en fraaie arrangementen van roffels, riedels en geklop. De ritmes zijn gebroken, maar meeslepend en ondanks de felheid toch vol van een lichte tristesse. Het gaf me een enkele maal het gevoel van tango, maar vervuld van weemoed en van deemoed, een lichte vorm van medelijden daar waar haar vorig werk eerder een verbale aanslag was.

Een schitterend album van een artieste die niet stilstaat, maar blijft gaan voor vernieuwing en diepgang. En, overbodig om te vermelden maar toch, een stem herkenbaar uit de duizenden. Mira verstaat de uiterst zeldzame kunst om een zacht dialect te gebruiken dat ontzettend past, niet geforceerd, ook niet storend. Een madam met een plan.
Van schoenen en planeten.

Posted on by — Leave a comment

Falling Snow – Thank you, WordPress

I recently received a notification by WordPress where this (my) Ullizee blog is hosted saying that the snow is coming to my blog and is staying until the 4th of January. So I activated the little miracle for you, dear reader. You can now witness the snow falling over my nonsense words. Hitting the earth hard, dragging my words to be driven… like the snow. The illusion of Ulysses by the sea.

Thanks, WordPress

Posted on by — 1 Comment

Vervlucht (voor de engelen)

De jaarlijkse vakantie 2011 bracht ons gezin naar de Moulin de Creugnet in Tesson, een klein dorpje in het departement van de Charente-Maritime in Frankrijk. Niet meer dan zo’n 800 km van (t)huis.

Het betreft een voormalig wijndomein waarvan de gebouwen dateren uit de jaren 1700-1800. Vroeger was er ook een molen om meel te maken, maar die bestaat intussen niet meer.

In de vroege jaren 1900 werd het domein eigendom van de familie Creugnet. Toen de laatsten der Creugnets stierven in 1996 bleven de gebouwen leeg en verweesd achter.

Nadat in 1999 ook nog eens een zware storm, annex orkaan, door de streek was gepasseerd, sloeg de verwaarlozing helemaal toe. De enige getuige van deze orkaan is trouwens een prachtige oude eik in ‘onze’ tuin. Geen van de overige grote bomen overleefde deze wilde aanval van de natuur.

Het echtpaar Claudine en Jacques Dubois-Létang kocht het domein, na jarenlang zoekwerk, in 2003. Zij zeiden vaarwel aan Parijs, knapten het domein en zijn gebouwen op en maakten er de huidige, prachtige vakantiegîtes van. Bij de restauratie en modernisering gingen ze met veel respect te werk voor de oorspronkelijke sfeer. Alle moderne comfort is aanwezig en toch lijk je te verblijven in een charmante boerderij uit je grootmoeder’s tijd, met zijn brocante meubelen en inrichting verrijkt met eigen hand- en schilderwerk. Rustiek en authentiek.

Wij verblijven in het huis La Part des Anges. De naam verwijst naar de productie van cognac en het andere lokale levenswater, Pineau de Charente. Ons huis was een soort wijnschuur waar tijdens de rijping een gedeelte alcohol verdampte, het zogenaamde ‘gedeelte van/voor de engelen’.

De ligging is prachtig. Een rustige heuveltop met schitterend zicht over de omliggende zonnebloemvelden. En het zorgt voor de nodige wind, zodat we eindelijk hebben kunnen vliegeren, met een haaienvlieger van onze jongens die we toch al 3 jaar ongebruikt hadden gelaten. En over een lekker boerengrasveld zijn we zo bij het verwarmde zwembad.

De vakantie waar we op hoopten, in een huis met inrichting waar we op hoopten. Een diepgaand rustpunt na enkele jaren van zoeken, ongemak en rusteloosheid. Als gezin en in mijn professioneel leven. Dank u wel.