Tijd om als tegengewicht voor mijn workaholisme een nieuw, oud borduurproject boven te halen, Pooh en zijn vrienden aan de befaamde blauwe ballon. En alhoewel ik zelfs tijdens het borduren wordt gedreven door efficiëntie (de kortste weg, zo weinig mogelijk draad gebruiken, strakke kruisjes) haalt het mijn brein toch lekker weg van de wereld, geeft het rust. En dat is belangrijk om niet onderuit te gaan, liet mijn lichaam blijken.
Dus, Pooh, here I come. Met mijn naailap en naald, mijn Paddington borduurdoos en mijn zwanenschaartje.
ps. Een andere zelfbeschermingsmaatregel is dat ik lekker ontspannen ben beginnen lezen in PB Gronda’s nieuwste, “Onder Vrienden”. Dertigjarige schrijver met Italiaanse vrouw schrijft over dertigjarige schrijver met Italiaanse vrouw die samen met vrienden het ongeluk van zijn dertigste verjaardag viert. Benieuwd. Zijn debuut, “Nemen we dan afscheid van de liefde“, beval me zeer. De opvolger, “Kentucky, mijn land”, minder.
