Category: Gezin / family

Posted on by — 1 Comment

Een lang zomers weekend

Wat doet een mens zoal tijdens een lang zomers weekend?

Op zaterdag een leuk familiefeest op Landgoed Schaluinen. 50+1 jaar getrouwd! Amai, als wij daar ooit geraken, is het 2047. Boswandeling, minigolf, kruisboogschieten (Willem Tell!) en lekker eten. Op zondag met de buren naar zee (Cadzand-Bad). Gratis parking, echt strand, zwemmen en zandkastelen. Samen naar de Quick. Op maandag dagje thuis. Kinderen spelen, vake grasmaait, snoeit haag en leilindes. Barbecue. Zoek de Misumena Vatia. Op dinsdag kinderen thuis, maar vake werken.

Posted on by — 1 Comment

Want Star Wars is ‘cool’…

Gisteren met Ian (onze oudste zoon, 6 jaar) naar Star Wars – The Exhibition geweest, in Tour & Taxis. Want Ian zegt dat Star Wars cool is. Ik ben zelf geen echte fan, heb de meeste films zelfs niet gezien. Al bij al leek de tentoonstelling me goed, maar sober. Opvallend wel hoe Ian vooral gefascineerd blijkt door de grote slechterik van dienst, Darth Vader.

De Snowspeeder die je o.a. ziet op deze foto’s heb ik in Lego!

Posted on by — 1 Comment

Van genen naar memen door Duchenne

Wat bepaalt levenskwaliteit? Een vraag die opdook toen we geconfronteerd werden met Duchenne (hadden we niet bij Down).

De Zelfzuchtige GenenEen mooie leidraad is het werk van Richard Dawkins. Indrukwekkend hoe hij de evolutietheorie uitdiept en menselijk gedrag/overleven verklaart vanuit de voortzettingsdrang van de genen. Maar hij toont deze drang aan binnen genenpoelen, het geheel van gelijkaardige genen over individuen en zelfs de stam heen. En de arme, menselijke organismen worden als onwetende vehikels gebruikt.

En hij heeft deze zelfzucht schitterend uitgebreid naar ‘ideeën’, de zogenaamde memen (cultuur, beschaving, zo je wil). De kunst van beschaving om de louter genetische machten te verrijken.

En zo vormt ons gezinnetje genetisch gezien een eiland in de tijd (voorlopig, hopen we eigenlijk wel, hoor). Maar memetisch kan (en zal) onze bijdrage gigantisch zijn. En ironisch genoeg allicht veel groter dan zonder Duchenne (of Down). Of hoe uit een kleine menselijke catastrofe (en dat blijft het, hoor, boven alles) toch kracht te putten…

Posted on by — Leave a comment

Ketnet Pop in de Zuiderkroon (2008)

Nadat Ian het gevolgd had op TV zijn we vandaag naar Ketnet Pop in de Zuiderkroon geweest. En het moet gezegd, die jonge bende straalt en bulkt van talent. Ze zingen goed, doen pakkende dingen met bestaande liedjes (Domino was echt zààlig), entertainen. En zo’n resultaat is nooit alleen talent, dat moet ook hard werk geweest zijn. Prachtig.

Ian heel content dat hij Thor gezien heeft… nu nog een handtekening. Ketnet Pop Banner

Beetje moe wel van het omhoog houden van Ian (en moeke hetzelfde van Jente).

ps. Alles van editie 2009 lees je hier.

Posted on by — 1 Comment

Een etentje voor 15 jaar samen

Op 27 maart waren we 15 jaar samen (en exact 10,5 jaar getrouwd). Dus zijn we lekker samen gaan eten. In regenachtig Antwerpen zochten we de drukke gezelligheid en de tapas wereldkeuken van La Boqueria op.

Zalige Zarzuela verorberd met z’n tweetjes (met -uitzonderlijk- verse krab), na een glaasje Cava te hebben genoten en een losjes samengestelde koude tapas als voorgerechtje. Glaasje rode wijn erbij, en vervolgens een koffie met gebakken banaan, ijs en kaneel. Word je al verlekkerd?

Beetje filosoferen over een andere, zeker niet mindere (integendeel, denk ik soms) levensinvulling met onze kids (onze D&D ahw, Duchenne & Down). Proeven, genieten, lekker eten, lekker leven, dromen.

Op naar nog 15 maal 15 jaar…

Posted on by — Leave a comment

Disneyland Paradijs

Weekendje Disneyland Par(ad)ijs is tegen een beetje scepticisme in een geweldig succes geworden. Druk, druk, druk. Met dank aan onze vrienden voor de prachtige gidsing doorheen het park en alles er om heen.

Familiefoto in Disneyland Parijs

Van vrijdag 6u tot zondag 21u. Hotel, attracties, beetje (soms veel) aanschuiven, herkenning, kidz met reuzefun, vuurwerk gezien (park mee gesloten), goed gegeten (toch wel, besides the obvious burger stuff), prima organisatie, proper. Zelfs ik kreeg de neiging Mickey Mouse- of Teigetjes-oren of gekke hoeden te gaan dragen…

Posted on by — 6 Comments

Duchenne (en toch hoopvol)

Vanavond aangrijpende, moeilijke en toch bemoedigende reportage gezien. Hoe een 19-jarige (Engelse) Duchenne-patiënt zo lucide over zijn aandoening spreekt, en de moed toont om geen waardeloos leven te moeten leven, de pijn en het lijden verbijt door dromen te realiseren. Onwaarschijnlijk.

Dat moet ook ons doel zijn! Vechten en toch genieten. En nu nog even niet te veel denken over 10 of 15 jaar verder.