Posted on Leave a comment

Wij gingen op reis (en ik heb gelezen)

Eventjes geleden weeral deed ik een aankondiging van boeken die meegingen op reis. Gstaad 95-98 niet, wegens niet meer gevonden.

Vuur van Bart Koubaa beschrijft de lieflijke, wat puntige relatie tussen de oude en de jonge Kuda, een knorrige oude zigeuner en zijn kleinzoon die al wat binnentrad in de moderniteit. Doorheen de vaak leuk kribbige woordenwisselingen voel je steeds de warmte (van het vuur? dat niet geschreven kan worden?). Het is een zonnig boek, dat mooi over en weer kabbelt tussen hilariteit, leedvermaak en plaatsvervangende schaamte.

De Man in duplo van José Saramago is wel van een iets andere orde. Ik heb al genoten van heel wat werk van deze Portugese topauteur, maar dit is echt wel een onwaarschijnlijke voltreffer in zijn stramien ‘leven van grijze burgermuis ontspoort totaal door ogenschijnlijk kleine gebeurtenis of toevalligheid‘.

Een leraar geschiedenis (een autobiografische knipoog -niet de enige- i.c. naar de geschiedenis -die hij toch zo gemeen graag doet ontsporen-. Ps. in Het Beleg Van Lissabon is het één een gevolg van het ander…) ontdekt een perfecte dubbelganger. Hij kan het niet laten de man op te sporen en te confronteren, en toen… was het al te laat, alhoewel je tegen dan al een flink eind aan het lezen bent, maar je je nog geen seconde verveelt hebt met de geniale veelstemmigheid die Saramago zo kenmerkt. Niet alleen zijn personages zijn aan het woord en beleven hun kleine geschiedenis, maar daar doorheen mengt hij amusante beschouwingen, waaronder de schrijver die zijn werk overschouwt terwijl de lezer (jij) het leest.

Terwijl bvb. Stad der Blinden me echt koude rillingen bezorgde, door zijn genadeloze beschrijvingen van de genadeloze menselijke natuur, is dit boek in opbouw, structuur en ontknoping (thriller-achtig) echt top!

Ulysses van James Joyce (vertaling ’94 van Paul Claes) begonnen en nog niet uit door de geweldige drukte (werk, blog, kinderen, tuin, flauwe excuses, weet ik). Idem voor De Feesten van Angst en Pijn, maar dat las ik al eerder.

Het goede nieuws is wel dat ik intussen Gstaad 95-98 alsnog heb gevonden. Ik heb me wel moeten verzoenen met het pocket-formaat…

Posted on 1 Comment

Wij gaan op reis (en ik neem mee…)

  • Jose Saramago – Man in Duplo (superschrijver, ook zonder leestekens, vaak over hulpeloze wezens die plots totaal buiten zichzelf groeien)
  • Bart Kouba – Vuur (wil het op reis eens lezen, ooit gratis gekregen van B. Anciaux, onlangs op iTunes de verzamelaar “His Master’s Noiz” gekocht van zijn vroegere band Ze Noiz, sentiment)
  • Marek Van der Jagt – Gstaad 95-98 (zie ook eerder, moet het nog kopen, pocket, is minder leuk. alhoewel recent ook in het verzameld werk, wel betaalbaar, maar een beetje te veel van het goede)
  • James Joyce – Ulysses (ooit terug opzij gelegd wegens te weinig concentratie en tijd aan gespendeerd)°
  • Paul Van Ostaijen – De Feesten Van Angst en Pijn (origineel veelkleurig handschrift, zoveelste herlezing)

°al eens nagedacht over “ullizee”?

(1) Zie mijn about

(2) De illusie van Ulysses aan zee …een stompe toren?

Posted on Leave a comment

Grunberg en andere mystificaties

Nadat ik een tijdje geleden het prijzenwinnende dwaalspoor Tirza van Arnon Grunberg heb gelezen (aanrader!), kreeg ik nu van mijn vrouw het demystificerende Sterker Dan De Waarheid (de geschiedenis van Marek van der Jagt) geschenk.

Ik verdenk haar ervan dat ze daarmee mijn zin om iets van deze alter-spookverschijning te lezen, bewust wilde aanwakkeren. Gelukt, zou ik zeggen. Op naar Gstaadt 95-98.

Qua mystificaties ben ik er trouwens ooit vierkant in gelopen om op basis van een interview met Emmanuel Lipp diens zogenaamd semi-autobiografische Chinchilla song te lezen, uitgedacht en geschreven in de cel . Deze heer bleek later echter in twee personen uiteen te vallen, namelijk Oscar van den Boogaard en vriend. Een stijlgelijkenis of -verschil viel mij niet op, eenvoudigweg omdat ik niet vertrouwd was (ben) met eerder werk. Dit werk van zijn mystificatie vond ik zeker degelijk.

En de hetze rond deze mystificatie(s)? Vermakelijk (en een beetje literair-claustrofobisch).