Eventjes geleden weeral deed ik een aankondiging van boeken die meegingen op reis. Gstaad 95-98 niet, wegens niet meer gevonden.
Vuur van Bart Koubaa beschrijft de lieflijke, wat puntige relatie tussen de oude en de jonge Kuda, een knorrige oude zigeuner en zijn kleinzoon die al wat binnentrad in de moderniteit. Doorheen de vaak leuk kribbige woordenwisselingen voel je steeds de warmte (van het vuur? dat niet geschreven kan worden?). Het is een zonnig boek, dat mooi over en weer kabbelt tussen hilariteit, leedvermaak en plaatsvervangende schaamte.
De Man in duplo van José Saramago is wel van een iets andere orde. Ik heb al genoten van heel wat werk van deze Portugese topauteur, maar dit is echt wel een onwaarschijnlijke voltreffer in zijn stramien ‘leven van grijze burgermuis ontspoort totaal door ogenschijnlijk kleine gebeurtenis of toevalligheid‘.
Een leraar geschiedenis (een autobiografische knipoog -niet de enige- i.c. naar de geschiedenis -die hij toch zo gemeen graag doet ontsporen-. Ps. in Het Beleg Van Lissabon is het één een gevolg van het ander…) ontdekt een perfecte dubbelganger. Hij kan het niet laten de man op te sporen en te confronteren, en toen… was het al te laat, alhoewel je tegen dan al een flink eind aan het lezen bent, maar je je nog geen seconde verveelt hebt met de geniale veelstemmigheid die Saramago zo kenmerkt. Niet alleen zijn personages zijn aan het woord en beleven hun kleine geschiedenis, maar daar doorheen mengt hij amusante beschouwingen, waaronder de schrijver die zijn werk overschouwt terwijl de lezer (jij) het leest.
Terwijl bvb. Stad der Blinden me echt koude rillingen bezorgde, door zijn genadeloze beschrijvingen van de genadeloze menselijke natuur, is dit boek in opbouw, structuur en ontknoping (thriller-achtig) echt top!
Ulysses van James Joyce (vertaling ’94 van Paul Claes) begonnen en nog niet uit door de geweldige drukte (werk, blog, kinderen, tuin, flauwe excuses, weet ik). Idem voor De Feesten van Angst en Pijn, maar dat las ik al eerder.
Het goede nieuws is wel dat ik intussen Gstaad 95-98 alsnog heb gevonden. Ik heb me wel moeten verzoenen met het pocket-formaat…
