Somewhere during the year 2013 I had already taken a little note that this was about to be “an explosive year”. It did turn out that way, in a good sense. Looking back at our lives, our childhood and youth, explorations of life as a couple, having children and being parents, maintaining values, ethics and principles at work; many tough and hard lessons, but what a return we got from it.
2013 brought our family many great things. A mix of some highlights:
We visited our friends in Germany, another German friend came to visit us, we went out camping, spent a weekend at Bosrijk Efteling, and spent our yearly family holiday in Sweden.
I published my ‘Smart travel companion to Scrum’, a Pocket Guide.
I traveled the world and worked with friends of Scrum all over the world, in particular the Scrum.org community.
It took us only 1 day to get our daughter Nienke to another school. To our enormous satisfaction.
At Scrum.org we released the new Agility Path framework and we completely revised Professional Scrum Master (PSM) courseware.
I have read more books than in any of the preceding years.
And those are just a few eruptions of the volcano that this nearly-past year was.
Saturday September 27 1997. The morning of a nice day. The morning that my wife and I got married. It was not the start, but a continuation of a shared life that started 4 1/2 years earlier. Nevertheless, a day to remember. A milestone still. A celebration of unity. That lasts and keeps lasting.
There’s sugar on your soul
You’re like no one I know
You’re the life of another world
You swallow me whole
De eerste schooldag van het nieuwe schooljaar hebben we weeral achter de rug, gisteren, maandag 2 september 2013.
Zoals gebruikelijk nemen we foto’s van onze kroost. En dan voegen we weeral een jaartje toe aan onze compilatie:
En dit jaar hebben we voor de eerste maal 3 kindjes die allemaal het nieuwe schooljaar aanvangen:
Nu ja, wij zouden ‘wij’ niet zijn als alles vlekkeloos verloopt. Nienke heeft verleden jaar de instapklas gedaan, en gaat dus nu naar de eerste ‘echte’ kleuterklas. We hadden echter verleden week vastgesteld dat ze uit haar vriendengroepje was getrokken en in een andere klas dan hen was gesplitst. Navraag bij de juffen leerde ons dat ze daar niet echt bij stil gestaan hadden. Gewoon, lijstje afgelopen tot het gewenste aantal was bereikt en streep getrokken. Afgehandeld. Zoals de conversatie.
Zo niet bij ons. Een mailtje naar de directeur leidde wel tot een gesprek, niet tot dialoog. De misnoegde, want beledigde, knorpot maakte duidelijk dat dit een genomen beslissing was. Afgehandeld.
Zo niet bij ons. Nienke gaat naar een andere school, en wel vlak bij huis. Lekker wortelen in Ekeren. En dat dat de enige goede beslissing is, kunnen we afmeten aan het gebrek aan hechting dat ze heeft op haar huidige school, waardoor ze nu al naar de andere school wilde (we hebben het haar wel verteld, natuurlijk).
Hmm, 3 kinderen, 3 scholen. Best wel fun, eigenlijk. De drive om goede keuzes te maken, niet zomaar zo-zo keuzes. It’s a way of life, als je er goed over zou nadenken. Intussen heb ik geleerd er trots op te zijn. Free spirits.
The last couple of years we headed south for our yearly summer holidays, to Croatia, Italy, Spain; looking for the sun and making sure a swimming pool is around. For 2013 we decided to head north, to Sweden.
Before presenting my little summary of every day and a mosaic with one picture a day, let me share some take-aways first that popped up in my head during our 2 weeks in Sweden, Småland:
Nice bread. Big trucks. Quiet Saturdays. Much green. No elks.
Diary
Day 1, Friday August.2: Antwerp-Bremen. A bit stressed (as always at the start). Some hotel swimming and an outside German dinner at Prüser’s Gasthof in Hellwege (near Bremen). Day 2, Saturday August.3: Bremen-Malmö. Relaxed (totally, finally). Taking the boat from Germany to Denmark (just in time), and crossing the famous bridge from Copenhague to Malmö. What a fine hotel (after turning a couch into a bed for the boys). Enjoying the evening at a square with a lovely fountain and modern eating of famous chefs. Day 3, Sunday August.4: Malmö-Öreryd. Even more relaxed. Morning market and first vintage purchase in Malmö before headinf further north. Lunch in Halmstad. Arriving following the GPS. Depressed by the house. Found a supermarket though (in Gislaved) and the lake in Öreryd. Day 4, Monday August.5: Jönköping shopping. Most relaxed (BIG!) lunch ever including caffé frappé; the children lovelier than ever during a relaxed lunch. Noa noa sales shopping for the women!!! Day 5, Tuesday August.6: Öreryd beach day. Morning reading (see Books chapter below), Gislaved supermarket and… Öreryd beach by the lake. Sun after rain. Hurting my knee in an overcourageous jump into the water an and overheated barbecue in the evening. Day 6, Wednesday August.7: Country day. Pleasant surprise: quilt shopping in Tyger o Ting, and a vintage lunch in Smålandsstenar and more money well spent. Day 7, Thursday August.8: Regensprookjesdag (rainy legend day). Going to Ljundby mainly for the ‘Sagomuseet’ (fairytale museum). Finding more country stuff. Passing via mount Isaberg and its handcraft exposition on the way home. Tired. Rain. Day 8, Friday August.9: Götebörg. A long, terrific day of shopping, eating and relaxing in a neat and soothing city. A tapas ending near the river. Little rabbit’s asleep. Day 9, Saturday August.10: Lazy day Saturday. Morning reading, supermarket and… Öreryd beach by the lake. Swimming in the rain. Followed by a refreshing evening walk. Day 10, Sunday August.11: Short day out to Gislaved. Eating in Smålandia, an ancient looking truck restaurant. Day 11, Monday August.12: Astrid Lindgren day. Early up to be immersed all day, a long day, in the world of Astrid Lindgren. Little houses, big houses, little stories and big stories told, played and depicted. Presents for all! A fantastic highlight. Day 12, Tuesday August.13: Rain. Escaped to tiny sun beams and a vintage lunch in Gränna, city of candy. Day 13, Wednesday August.14: Rain. Escape to the swimming pool. Evening dinner in Jönköping. Day 14, Thursday August.15: Garden day. Visiting the Gunilla gardens in Swedish Småland by Danish artist Tage Andersen. We celebrate mother’s day. The Swedish don’t. And we end with an expected sunny stay at an unexpected beach near lake Vättern Evening dinner at a Jönköping pier. Day 15, Friday August.16: Lazy day of awakening slowly, starting to clean the house and going for another vintage afternoon lunch in Smålandsstenar, and vintage sales hunting in the connected shop. Nienke entering the Lega värld, with her first Lego Friends set. Day 16, Saturday August.17: Last day. In search of the second hand super market of Gnosjö. Found. It’s still there. We closed the vacation with a tapas dinner by the water in Jönköping. Day 17, Sunday August.18: Öreryd-Bremen. Back on the boat. Germany is definitely a terrible driving country. Same hotel, same swimming pool in Hellwege. Relaxed. Day 18, Monday August.19: Bremen-Ekeren. Home. It’s been F A N T A S T I C. Only disappointment was the house we stayed in. But we explored the region, had great excursion and the kids never before were so at ease with our habit of irregular meal times and unexpected lunches.
Books
I have read following books on this holiday: Nightwing 2 (‘New 52’ series by DC Comics), Superman Earth One vol. 2, Quarks, chaos and christianity by John Polkinghorne, Mike Scott – Adventures of a Waterboy, De Maagd Marino by Yves Petry. The Polkinghorne book was meager, but the other ones were great. I particularly enjoyed Mike Scott’s lively tales of his various adventures!
I have an endless stock of books I still have to read (in our private library), but keep a list of specific books I want to read next. For diverse reasons my holiday reading made me overwrite my short term list and replace it with Rimbaud (Illuminations and Une saison en enfer), Nabokov (Lolita), Nietzsche (re-reading some works and consuming new wisdom), Stephen Hawking and Ludwig Wittgenstein.
Omdat onze oudste zoon zijn eerste tentenkamp achter de rug had met de scouts kregen wij de kriebels om nog eens te gaan kamperen met het gezin. Dat was verleden week. De weerberichten waren gunstig. Dus wij vertrokken zaterdag laatstleden naar Ambleteuse in Frankrijk. Ambleuteuse is een dorpje in het westen van Frankrijk bij het Kanaal.
Onze aankomst verliep niet helemaal onopgemerkt omdat een busje butaangas, bij een nochtans correct uitgevoerde vervangingsoperatie door mezelf, spontaan vuur vatte :-( Onze attente Belgische buurman gaf ons in alle kalmte een natte doek en het vuur was daarna zo weer uit. Mijn armen zijn enkel geschroeid, en mijn armhaar is dus wat gekortwiekt.
Maar verder verliep alles zalig. Lekker krapjes zitten aan de picknicktafel, en zondag een prachtige dag aan zee. De zee kwam nochtans erg snel op na onze aankomst, maar daar werden we netjes voor gewaarschuwd door een zeewachter. Zondagavond hadden we een erg geslaagde mini-barbecue. De kindjes lagen 2 dagen laat in ‘bed’ (slaapzak/tent).
Maandag sloten we af met een bezoekje aan Cap Gris Nez en Cap Blanc Nez. En toen zat het er weeral op. Het was G E W E L D I G !
Paul van Vliet heeft vele mooie liedjes, maar eentje heet “Veilig op de fiets”. Het beschrijft de veiligheid en geborgenheid die een zoon voelt, jawel, achterop bij zijn vader op de fiets.
Veilig achterop bij vader op de fiets
Vader weet de weg en ik weet nog van niets
Veilig achterop, ik ben niet alleen
Vader weet de weg, vader weet waarheen
Onbewust dreven het voorbije weekend mijn gedachten in de richting van dit lied, het weekend dat we de aanhangfiets voor onze Down-zoon, Jente, in gebruik namen. Deze aanhangfiets zorgt ervoor dat we voor korte trips niet steeds de auto moeten nemen. En ik hoop dat Jente ook vreugde en veiligheid voelt onder het mom “Veilig aangehaakt, bij vake aan de fiets”.
Op 27 april 2013 was het weer lentepoets in de Antwerpse wijken ondersteund door Opsinjoren van de stad. Vooraleer wij onze straten en straatkanten aanpakten, organiseerde ons Weegbree-buurtcomité eerst echter een brunch. Gelukkig genoeg was het mooi weer, dus konden we lekker in openlucht zitten.
Daarnaast was ook een ballonkunstenaar voorzien om de kinderen te entertainen, Wouter. En, wow, we waren onder de indruk. Iedereen kent de klassieke clown annex ballonknutselaar die een zwaard maakt, of een hoed, of een hondje van ballonnen. Maar Wouter maakte er net wat meer werk van.
Voor onze kleine zus Nienke maakte hij een evenbeeld en voor broer Jente een kabouter Kwebbel. Grote broer Ian vroeg een draak, een ‘uitdaging’ die Wouter heel ernstig nam, zoals je kan zien. Hij transformeerde Ian zowaar helemaal in een draak van ballonnen.
We zijn het jaar 2013 goed begonnen, namelijk met een reisje naar Plopsaland.
Gelukkig genoeg hadden we ons goed voorbereid op het vlak van toegang en (vooral) de verboden voor kinderen met een beperking. Spontaan en probleemloos werd ons een lijst van het verbodene overhandigd (‘Gids voor personen met een handicap en hun begeleiders’), zoals we die op de website al hadden gevonden. Maar op de website stond ook de mogelijkheid om wel toegang te krijgen mits begeleiding en een schriftelijk akkoord (zie ‘Bijlage‘ aan voornoemde gids). En ik was wel verrast dat ik daar heel expliciet naar moest informeren, om dat document dan pas te krijgen.
Nu, we zijn intussen toch al 3 keer naar Legoland geweest, naar Playmobilland en enkele keren naar De Efteling, en daar hebben wij alvast nooit zo’n afwijzende en in sé lafhartige houding ontmoet qua kinderen met een beperking. Ik noem het openlijk lafhartig vanwege de houding die men aanneemt, maar ook het taalgebruik in bvb. de befaamde bijlage aan de al even befaamde gids. De organisatie verschuilt zich achter de anderen, de zogenaamde “publieke commotie”, het advies van de veiligheidsfirma, enz. om vervolgens de druk lekker exclusief bij de ouders te leggen. Waarom kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het vooral een excuus is om geen aanpassingen door te voeren aan de attracties, de toegangen ertoe en omringende procedures?
Maar kom, het bezoek was erg geslaagd. De nieuwe figuurtjes, zoals Maya, Wickie, Dobus en Bobo, geven toch een opfrissing aan het park. Op zo’n 2e januari is het ook niet echt vreselijk druk en dat maakt het aangenamer, vooral door de afwezigheid van wachtrijen. Verder vonden we het nieuwe indoorpark Mayaland erg leuk. Daar hebben we op verschillende manieren door de lucht gevlogen, in het ballenbad en de speeltuin gespeeld en van de maxi glijbaan gegleden. Het was ook aangenaam om er ‘s avonds, net voor het ‘verplicht’ afsluitende bezoek aan de shop en de tocht huiswaarts, nog even lekker terug op temperatuur te komen. Trouwens, Nienke heeft een pracht van een Kwebbel-muts gekregen!
In de namiddag vonden we vooral de show van Dobus wel leuk. Cool om hem zo in ‘t echt te zien. Het was een leuk optreden, met de nodige liedjes, interactie met het publiek en kindjes op het podium.
The hedonist year 2012 has passed by. I haven’t been to the hairdresser for over 12 months now. The first half of 2012 it felt like turning into a (wholeheartedly welcomed) transitional year, personally and professionally. But in the second half, 2012 was a crazy madhouse. Energy, fun, children, creativity, hyperactivity, fireworks.
Time for reflection, anger, hope and despair.
The last day of the year brought dark sentiments, negative emotions caused by a random mix of feelings and frustrations upon socially being interlocked-locked out in parallel; the type of unfeelings that otherwise rarely still hit me nowadays. Sentiments that made me buy the remastered edition of Dog Man Star by Suede. It is a master piece, it was Suede’s second album, it broke away from the pagan optimism of their debut, it saw the split of the golden songwriting duo of Brett Anderson and Bernard Butler. It was released in 1994. In 1997 my wife and I danced to The 2 of Us on our wedding evening.
In the end the sentiments served as a reminder. A reminder not only of the sheer beauty of Dog Man Star, but of the fact that some things take time. Becoming what you didn’t know you wanted to be, but also growing one’s own personal culture and traditions in overcoming social shortages. Springs to my mind: the power of independent thinking and pride; the absence of parents and relatives; #(f)ff.
My mother died in 2005. My father died in 2009 (I think). I never miss them. I do miss ‘parents’, but I’ve come to realize that I already did back when they were still alive. My father is probably the most evil person I have ever known. He was a drunk psycho-terrorist that consciously tried to destroy us. The day he died a dark cloud dissolved. It was a sign to invest even more in the choice that had already payed off, the deliberate choice for happiness. Further building on total happiness with my lovely wife and our fantastic children. And we share it with a wider world, with YOU. Hence this blog note. It helps us making life a feast, every day.
2012 has been good, and life keeps getting better, at a personal and at a professional level (a distinction, by the way, I only make for the comfort of the reader).
Message written against the background of Religion (II) by Public Image Ltd and the new soundscapes of The Seer by Swans:
I will keep living the illusion of Ulysses by the sea. Maybe I’ll see you there. Maybe elsewhere, maybe not.
September kennen we vooral van de start van een nieuw schooljaar. Maar het is ook de start van de nieuwe verenigingsactiviteiten. En dat betekent dat onze Down-zoon niet enkel terug naar de Akabe-scouts van De Zonnepinkers kan, maar wekelijks ook terug kan gaan turnen.
Onze turnkring, Deugd & Moed, heeft sinds enkele jaren een fantastische G-Gym-werking. Hier kan je kind met een mentale beperking lekker bewegen, huppelen, springen, klimmen en buitelen!
In een interview vermeldt Jessica Vervoort, de G-Gym verantwoordelijke: “Het is allemaal begonnen toen we een kindje met het Syndroom van Down in onze reguliere werking kregen“. Dat was dus onze zoon Jente!
Nieuwe leden zijn steeds van harte welkom. En kijk zoonlief mee ziten blinken op de folder…
