Posted on Leave a comment

Another dog year gone by, 2011 in review

Zo’n goed jaar geleden (30 januari 2011 om exact te zijn) publiceerde ik hier een bericht onder de hoofding Brief aan mijn Psycholoog. Het was een openhartige terugblik op een woelig 2010. Alhoewel we ons terecht de vraag kunnen stellen welk jaar uiteindelijk geen ‘woelig’ jaar is, voelde ik de nood om -tijdens een korte, maar prachtige familiekerstvakantie- een iets meer gestructureerde terugblik te wijden aan het -op dat moment- aflopende jaar. En al doende werd het blikveld ineens verruimd naar… mijn leven. Uit het geheel van terugblikken putte ik moed voor het -op dat moment- aanstormende 2011 op vlak van mijn Bruto Persoonlijk Geluk. Intussen kan ik al verklappen dat 2011 leerde dat ik op en top een Type I ben volgens de Motivation 3.0 van Daniel Pink. Een grootse toekomst ligt daarom duidelijk in het verschiet!

Nadat ik eerder al terugblikte op mijn statistisch blog-jaar (Another blog year gone by) en mijn top-muziek-jaar (Another sound year gone by), wil ik hierbij een vervolgje breien aan mijn persoonlijk jaaroverzicht 2010 door ook 2011 in kaart te brengen.

Uit de curve van einde 2010 die ik opnam in de  Brief aan mijn Psycholoog bleek de verwachting dat er een sterke groei zou zijn vanaf april 2011. Wel, het werd uiteindelijk juni, maar de groei was daarbij nog veel explosiever dan verwacht. Een mutatie binnen Capgemini leverde me na 8 jaren roepen in de IT-woestijn een fenomenale doorbraak in Scrum op. Net daarvoor (april) had ik Ken Schwaber nog naar Brussel gehaald voor het Agile Consortium België en een week later woonde ik, op uitdrukkelijke uitnodiging van Ken zelf, zijn sessie van de nieuwe PSPO cursus bij in Amsterdam (Professional Scrum Product Owner). Dat ik hiervoor privé-vakantie moest nemen, is intussen al lang vergeten omdat het me de kans gaf om de nodige certificaten te halen in PSPO, waarna ik goedkeuring kreeg om Professional Scrum trainer te worden in zowel PSM (Professional Scrum Master) als in PSPO. Door administratieve perikelen raakte het uiteindelijk pas gefinaliseerd in de zomer, wat op dat moment dan weer een sterke impuls in goed gevoel opleverde. Het najaar bracht vooral veel werkdruk, evangelisatie en trainingen (maken, geven en trainers trainen). Daarbij werkte ik aan publicaties op mijn blog maar ook op de award-winning blog van Capgemini, Capping IT Off, maar het hoogtepunt was de overname en publicatie op Scrum.org van mijn paper, The Blending Philosophies of Lean and Agile.

Privé bracht het jaar stabiliteit in de Duchenne-aandoening van onze oudste zoon, gingen we tijdens de kampen van onze zoons met de dochter naar Parijs en met het voltallige gezin hadden we een fantastische vakantie in Frankrijk. Op het einde van het jaar maakten we nog een chaotische uitstap naar London, die dan weer net op tijd kwam om een stevige professionele dip te verwerken. In de loop van het wilde 2011 moesten we verschillende elektrische toestellen vervangen. Maar dat resulteerde uiteindelijk ook in de aanschaf van Digitale TV (bij Telenet), en dat leidde tot een erg voldaan gevoel. Niet omdat ik met mijn Scrum Teams in de periode 2003-2006 hier zelf mee de basis van legde door de ontwikkeling van het Core Server Platform ervan, maar door de kwaliteit en de mogelijkheden. Na lange jaren en manmoedige inspanning was ik totaal niet meer verknocht aan het kijkkaske, maar met dat digitale gebeuren kan ik prima leven. Bij de meeste voldoening haal ik echter uit de realisatie van mijn eigen poëziebundel, La NOuvelle Cycluste (ONgekelderd en NOg dicht), nog steeds te verkijgen bij Unibook.com trouwens, maar ook de vrijgave van mijn lang geleden gerealiseerde muziek als hHijirt! op MySpace.com (niet dat dat nog een aantrekkelijk platform is, to be honest) onder de naam waar ik mijn toekomstige muziek onder wil componeren, Shifting Cargo.

Een erg opvallende evolutie op de scheidslijn van privé en werk (als die scheidslijn er al is in mijn werkaholisch geval) is dat ik nu geregeld op hotel vertoef, voor trainingen en om klanten (vooral in Nederland) te ondersteunen.

Ik heb de evolutie van 2011 doorgetrokken op deze van 2010 (en het leven dat daarvoor al had plaatsgevonden):

En wat brengt 2012?

Grootse plannen. Gewoon verder doen. Ik ben vast van plan om door te gaan op het ingeslagen pad, maar met wat noodzakelijke blikverruiming. Beetje afbouwen qua working like a dog. Terug een beetje borduren bijvoorbeeld en al eens terug wat literatuur lezen.

Posted on 1 Comment

Personal Professional Scrum

Precaution: the author (me) is lately sharing a load of personal, retrospective findings with the world (you). Must be that he’s leaving some troubles and worries behind him. Or maybe it’s just the pills he’s taking?

It wasn’t until I started doing projects upon eXtreme Programming (2003) and Scrum (2004) that I finally found my way in IT, and started feeling at ease at a personal-slash-professional level. It then still took me several years (>2011) to find a professional homebase (some call it an employer) where I could really ‘go’ for my Agile and Scrum ways.

In the early years I never cared about profile or promotion; just me, expertise & the teams. But on the cross-point of deciding yes or no to stay in IT consultancy, I decided to give it one more chance. But it would be a ‘make or break’ and it had to be Agile and Scrum. I resurrected the knowledge and experience hidden in my brain and started publishing about it again. I finally went to Capgemini (March 2010), attracted by the fact that they had co-founded the Agile Consortium Belgium.

This was around the time that saw the emergence of Scrum.org by Ken Schwaber. I had my CSM by Ken back in 2004 but that was it. Never even considered CSP, CSC, CST or any other CS*. My reluctance for profile and promotion, you know. I liked the feel and the why of Scrum.org and engaged early. Full of doubts, but I demonstrated a good understanding as Professional Scrum Master, level I and level II. Confidence grew, I applied for PSM trainer, went to a PSM course by Ken (December 2010) and qualified as trainer.

Happily invited at an early class of the new Professional Scrum Product Owner program (April 2011), I fully subscribed the program’s goal of reaching out to Business people and helping Agile Product Management emerge. I demonstrated my understanding and my training qualification was extended with PSPO.

After a little migration within Capgemini I am now in the greatest position ever of working day and night in promoting, maintaining, supporting, coaching, training and facilitating Scrum; internally as well as at customers, locally (Belgium and Netherlands) and globally. And the Capgemini Academy is rolling out a training offering for private and for external audiences that combines:

  • Our Capgemini trainings: Scrum Kickstart, Scrum for Product People and Scrum for Managers;
  • The official Scrum.org trainings PSM and PSPO.

Our strategy connects to the vision of Scrum.org in presenting Scrum as a tool for Business Agility, not as an end in itself. As from Capgemini I sincerely hope to have impact but from a positive, open and adaptive attitude. Not grumpy or bitter or aggressive. Knowing that the path to Agility will remain a cobblestone path and there will be ups and downs. Keep an eye on the overall progress trend, a burnup chart of Agile values and Agility. Make the world a better place (to work in).