Vervlucht (voor de engelen)

De jaarlijkse vakantie 2011 bracht ons gezin naar de Moulin de Creugnet in Tesson, een klein dorpje in het departement van de Charente-Maritime in Frankrijk. Niet meer dan zo’n 800 km van (t)huis.

Het betreft een voormalig wijndomein waarvan de gebouwen dateren uit de jaren 1700-1800. Vroeger was er ook een molen om meel te maken, maar die bestaat intussen niet meer.

In de vroege jaren 1900 werd het domein eigendom van de familie Creugnet. Toen de laatsten der Creugnets stierven in 1996 bleven de gebouwen leeg en verweesd achter.

Nadat in 1999 ook nog eens een zware storm, annex orkaan, door de streek was gepasseerd, sloeg de verwaarlozing helemaal toe. De enige getuige van deze orkaan is trouwens een prachtige oude eik in ‘onze’ tuin. Geen van de overige grote bomen overleefde deze wilde aanval van de natuur.

Het echtpaar Claudine en Jacques Dubois-Létang kocht het domein, na jarenlang zoekwerk, in 2003. Zij zeiden vaarwel aan Parijs, knapten het domein en zijn gebouwen op en maakten er de huidige, prachtige vakantiegîtes van. Bij de restauratie en modernisering gingen ze met veel respect te werk voor de oorspronkelijke sfeer. Alle moderne comfort is aanwezig en toch lijk je te verblijven in een charmante boerderij uit je grootmoeder’s tijd, met zijn brocante meubelen en inrichting verrijkt met eigen hand- en schilderwerk. Rustiek en authentiek.

Wij verblijven in het huis La Part des Anges. De naam verwijst naar de productie van cognac en het andere lokale levenswater, Pineau de Charente. Ons huis was een soort wijnschuur waar tijdens de rijping een gedeelte alcohol verdampte, het zogenaamde ‘gedeelte van/voor de engelen’.

De ligging is prachtig. Een rustige heuveltop met schitterend zicht over de omliggende zonnebloemvelden. En het zorgt voor de nodige wind, zodat we eindelijk hebben kunnen vliegeren, met een haaienvlieger van onze jongens die we toch al 3 jaar ongebruikt hadden gelaten. En over een lekker boerengrasveld zijn we zo bij het verwarmde zwembad.

De vakantie waar we op hoopten, in een huis met inrichting waar we op hoopten. Een diepgaand rustpunt na enkele jaren van zoeken, ongemak en rusteloosheid. Als gezin en in mijn professioneel leven. Dank u wel.