(2023) Nikopol valt bevroren uit de hemel en krijgt een metalen vervangbeen van de god Horus. Maar in een mislukte poging van Horus om zijn collega-goden te blokkeren, bevrijdt het duo Parijs van de fascisten. Het eindigt in een stuk steen voor Horus, in de psychiatrie voor Nikopol en aan het hoofd van Parijs voor Niko jr.
(2025) De bevrijding van Horus doet Nikopol bij zinnen komen. Ze vinden elkaar in Berlijn, waar ze Jill Bioskop ontmoeten, die Londen ontvluchtte na de dood van haar extraterrale minnaar John. Het trio vertrekt op avontuur, achtervolgd door de vliegende piramide met de andere goden.
(2034) Nikopol jr rekent af met voormalig fascistisch dictator J.F. Choublanc en verlaat Parijs (en de politiek) om zijn vader te gaan zoeken.
Hij vindt een onafgewerkte film (de zoveelste van de Dembi-Dolo studio’s). 8 jaar geleden gemaakt… Waarna hij de trein naar Equator-City neemt, zoals ook Helena Prokosj-Tootobi, buiten-genetica experte.
In de stad ziet Niko zijn vader op oneigenlijke wijze (die Horus toch!) een boks-schaakgevecht winnen van de regerende wereldkampioen-blaaskaak. Helena vindt geen sporen van een buitennormele geboorte. Zoals het Horus betaamt, heeft hij namelijk netjes (nu ja) sporen en getuigen van de bijzondere bevalling van Jill opgeruimd.
De goden herenigen zich, terwijl zoon en vader worden gescheiden. De zoon, wegens verwarring met de vader, wordt ingevroren de ruimte ingeschoten. De val van de piramide op de stad veroorzaakt de val van het kwintet dictators. Dictatorschap is van alle huidskleuren.
Nikopol herbouwt zich na het vergeten. Baudelaire raaskallend. Jill werkt een film af na het vergeten. Zal Niko binnen 30 jaar bevroren op zijn beurt terugkeren?
Koude Evenaar is het laatste deel in de Nikopol trilogie van Enki Bilal, die begon met het politieke Kermis Der Onsterfelijken en het romantische Lady in Blue.
Met hun halfgare nationalisme, hun beperkte godsdienst, hun onkunde in de omgang met macht.
(De goden over de mensen)
