Naar Parijs moest ik gaan.
Ging ik niet, kon ik niet, wilde ik niet, durfde ik niet.
Moest ik niet.
Eigenlijk.
Want in Parijs moet je zijn om te durven, niet om te zijn,
om te durven niet te zijn.
(tant pis, toch een dikke merci aan Bent Van Looy)
Kleuren zijn er om te kiezen. Steden niet.
Mijn keuze?
…gemaakt
