Posted on Leave a comment

Scrum and the Cooperative Game

In many (IT) partnerships and implementations people seem to prefer to strangle each other rather than assure mutual benefits.

I’m applying Scrum (over 4 years already), in my projects and in my management. It continuously helps me to cross fences; between suppliers and customers, business and IT, analysts and developers, x-layer developers and y-layer developers, etc.

In my Scrum-based development process I use Pre-Game Staging to name the barely enough preparative phase for 1 stage of software development. The “Games” metaphor was described by Alistair Cockburn in his biblical work Agile Software Development. I strongly agree with him that software development should be a Cooperative Game.

  • Cooperative: a team of people works together towards a common goal, not to fight each other.
  • Non-zero sum: the players are not opposed and do not try to win by getting the other at zero. There are multiple winners.
  • Finite and goal-seeking: the game ends when the goal is achieved. The game is not meant for just staying in existence.

You will find this as well in the integrated prerequisite for supplier-customer relationships (possibly multi-tier), from Toyota’s Lean Production to Poppendieck’s Lean Software Development. It offers far more certainties than our commonly applied bidding processes. Think (read) about it!

Posted on Leave a comment

Wappersaga

Vandaag heeft Jeroen Olyslaegers in De Morgen een fantastisch stukje gepleegd over de absurde Wappersaga, hoe men dit toch maar tracht door te drukken en met welke misleidende retoriek dit gepaard gaat.

Smullen maar van de virtuele vooruitblik Zo zagen zij de toekomst.

En nu zorgen dat de focus blijft op de kern van de beslissing, en niet, zoals onze geslepen burgervader wil, op de loutere communicatie ervan…

(trouwens, ook in de krant vandaag de vernietigende mening van een voormalig bouwingenieur van de stad over dit megalomaan bouwmonster)

Posted on Leave a comment

Enter Illy (Francis Francis)

Al sinds 2000 zijn we de trotse bezitters en fans van een Nespresso (kerstgeschenk van mij). Dus lang voor George Clooney zich bekeerde.

Maar dan… wil je wel eens verandering. Dus: kopje genoten in de Illy-bar in Kapellen, wat uitleg gevraagd en (vooral) heel veel gekregen, hop, knoop doorgehakt en we hebben nu een Francis Francis. Kijk maar:

fantastisch design, blijvend-retro, zalig rood

En nu proeven maar. Van voorgemaakte smaak naar puur Arabica (en waar nodig een vleugje smaak toevoegen via een dropje stroop).

ps. Nespresso blijft verder ook onze ‘cup of coffee’, hoor, zoals ook het Clooney-filmpje voor Nespresso leuk blijft.

Posted on Leave a comment

De nieuwe Eva

Ze is zacht, en soms wat minder zacht; ze jaagt en wordt gejaagd; ze geeft hem als een ware femme fatale de illusie van macht, alsof zij de prooi zou zijn. Voel het in Anoniem (wie is daarin eigenlijke de sterkste?). En ze brengt prachtige singles uit (De Jager, Orpheus), net zoals al haar muziek gehuld in bijzondere instrumentaties, klanken en arrangementen.

Voor u zich verder verliest in adamskostuum-achtige hallucinaties zal ik maar snel toegeven dat ik de nieuwe Eva De Roovere bedoel, Over & Weer. Een zalige schijf van een straffe madam die, toegegeven, de presence en de looks heeft, maar vooral haar muziek is pragtig toch.

Ach ja, soms kunnen we er niet om heen (want “Dat Mag Niet”).

Posted on 1 Comment

Iedereen Manager! (bekentenis #1)

Zoals Van Rossum ooit de verkiezingsbelofte “Iedereen een Ferrari” lanceerde, vind ik (pas op, hier komt de slogan):

Iedereen MANAGER!

Omdat iedereen toch denkt dat hij (ook: zij) het beter weet, het beter kan, beter steken kan (dood), steeds hoger (de ‘Peter’ in elk van ons -die van het principle- tartend). Meer geld, meer titel, meer auto, meer macht, meer meester, minder anderen, meer meer MEER… ALLES!!!

…behalve ik.

Omdat ik gedij, vegeteer, prospeer in de schaduw; ver weg van de lijkengeur en gewette messen. Zonder strategie, een vroeggestorven diplomaat, verdwaalde huurdoder, tekstloze scherpschutter.

Omdat ik… dichter ben, niet meer ben dan begaan met woorden, steeds dichter bij woorden ben, dan een manager bij mensen.

Omdat ik, zelfs als projectmanager, kunstenaar ben. Op zoek naar de autonomie van mijn werk, steeds afhankelijk van een mecenas, dus voortdurend balancerend tussen werk, medemens en … manager.

Posted on Leave a comment

Goed gelachen met (de) WOLF (zoals het hoort)

Zondagavond zijn we naar de voorstelling Wolf van Kommil Foo geweest in de Arenberg.

Tussen het gieren en brullen, de synchrone danspasjes, de zwijgzame maar o zo sprekende mimiek, de beeldspraak via een reiger bleek er ook wel heel wat aandacht voor de dood (en de lange weg er naar toe). Eventjes scherp snijden als Raf de plaats van god opeist (terecht enthousiast onthaald). Een verbasterde Johnny Cash-cover. En zòveel meer. Ga vooral kijken!

De ware kracht van Kommil Foo zit voor mij toch wel in de ongelooflijk creatieve en originele mengeling van lach, traan, dans, muziek, taal, etc.

En dan duiken telkens die kleine persoonlijke herinneringen op, zoals aan een avond Straatfeesten in de Zoeten Inval (21 jaar geleden alweer) vogelpikkend met Mich en hij die later de kunstenaar-genaamd-F.A.A.S. werd, of een zomers bezoek van een andere toenmalige kameraad R. en Mich wandelend op hun weg naar huis door ‘t Goed van Koch.
Posted on Leave a comment

De Legende komt weer tot leven… en bijt (!)

(1997) Elvis Peeters komt met De Legende in (godbetert) De Zevende Dag een beetje morbide staan swingen over het zwierige leven van een dode (“geef de dode iets te drinken, gun de dode wat plezier, hij ligt al dagenlang te stinken en hij hield zo van vertier“). Wist ik ineens dat de man nog op de aardbol rondliep en zowaar nog muziek maakte. Direct het kleinood Een Oor Is Een Oor aangeschaft, met zijn geëlektrocuteerde kleinkunst.

(2008) De Legende verrijst… en verenigt haar punkwortels, de wave van Aroma di Amore (remember dat andere vat van liefde Fred Angst) en vergelijkbare op hol geslagen balorkesten (snuifje Schmoll, naar Van Ostaijen?). Met nog steeds die fascinatie voor een beetje dood (van Dodenlied tot Beenderman), de ik als lichaamsdeel (beetje seksueel, brrr) de ongeëvenaarde taligheid, puntige teksten en snedige vs. gevoelige composities.

ps. Bewonder en deel de voorliefde van opperwoord Elvis Peeters voor
Nietzsche (‘god is dood, Elvis leeft‘). …Iemand een paard gezien?

Posted on 2 Comments

De kost van een plekje om te werken

Een berekening die niet zo vaak gemaakt wordt, alhoewel een studie hierover toch een verrassend hoog cijfer oplevert: een werkplek kost 12.000€ per jaar in België (onlangs gelezen in De Morgen).

Dus… je hebt hier als werkgever best wel een zware kost. En daar wil je besparen als het even kan. Dat doe je ondermeer door mensen structureel thuis te laten werken. Hey, bevestig je gelijk ook even je modern imago. Heb je ook nog het voordeel dat je aantrekkelijk blijft voor de talenten van vandaag, die als het even kan ook liefst nog besparen op filetijd. Overal winst. Maar je mensen hebben op afstand niet alleen hun documenten en andere informatiebronnen nog nodig, ze willen die ook actief kunnen delen en er zelfs over kunnen communiceren.

Pffft. Gaat het je een beetje duizelen? Niet nodig, want de visie en de technologie om dit te verwezenlijken bestaat en is bewezen. En geheel toevallig hoort het niet alleen tot mijn fascinaties, maar ook tot mijn professionele werkzaamheden. Dus als je vragen, opmerkingen en zo meer hebt over dingen als de ‘High-Performance Workplace‘ (HpW), Sharepoint/MOSS, Live Communicator, OCS laat je maar een berichtje achter.

De firma dankt u ;-)

Posted on Leave a comment

Ontwerp eens een das

Heb jij al eens overwogen je eigen stropdassen te ontwerpen? Ik niet. Laat staan ze te maken en ook nog eens te koop aan te bieden. Maar kijk, er zijn creatievelingen die niet alleen dromen, maar ook doen. Lange zoektochten naar stoffen, drukprocédé, naaimogelijkheden etc.
Moed. Doorzettingsvermogen. Durf.

Ga maar eens kijken bij Cravatte d’Anvers

Creatief entrepreneurship. Way to go!