Scrum is een samenhangend framework van regels, rollen en principes die mensen en organisaties ondersteunen, maar dat afhankelijk van de exacte situatie en context ingevuld kan worden. Scrum is een expliciet empirisch proces omdat alleen een empirische aanpak in complexe omgevingen werkelijke controle biedt. Scrum is geënt op een aantal kernwaarden. Alhoewel deze waarden op zich niet uniek zijn voor Scrum, geven ze toch richting. Ze oriënteren en onderbouwen gedrag, acties en binnen Scrum genomen beslissingen.
In een context van Scrum zouden alle beslissingen die we nemen – alle stappen die we wel of niet zetten, de manier waarop we het spel van softwareontwikkeling spelen, de invulling die we geven binnen het framework – de kernwaarden moeten versterken, niet ondermijnen of omzeilen.
Commitment
De Engelse definitie van ‘commitment’ is: the state or quality of being dedicated to a cause, activity, etc. Vertaald is dit: ‘een toestand van toewijding of engagement voor een doel, een activiteit, enzovoort’. Een illustratie van deze definitie is de uitspraak van een trainer van een sportploeg: “Ik kan mijn spelers op het gebied van commitment niets verwijten.”
Deze definitie vertelt exact waarom ‘commitment’ als een kernwaarde in Scrum is opgenomen. Commitment gaat over inzet, toewijding en inspanning, veel meer dan over het behalen van een vooropgesteld resultaat. Het begrip werd echter vooral als dat laatste geïnterpreteerd, niet in het minst omdat in de context van het verleden vaak werd gesteld dat een team zich moest committeren aan de scope voor een Sprint. Vanuit het oude, industriële denken werd dit al snel gezien als een belofte dat de geselecteerde scope voor een Sprint per se moest en zou worden opgeleverd. ‘Commitment’ werd ten onrechte vertaald als een na te leven contract.
In de complexe, creatieve en innovatieve wereld van softwareontwikkeling is een belofte dat scope, budget en tijd perfect ingeschat, gepland en opgeleverd kunnen worden niet mogelijk – zelfs niet voor een Sprint. Er zijn te veel variabelen en parameters die een toegezegd resultaat, tijdens het proces, nog beïnvloeden.
Om de oorspronkelijke bedoeling van het woord en de context van empirische procescontrole versterkt weer te geven, werd ‘commitment’, wat betreft de geselecteerde scope als resultaat van de Sprint Planning, vervangen door ‘forecast’. Echter, commitment is en blijft een belangrijke kernwaarde van Scrum.
Alle individuele spelers committeren zich aan het team: aan kwaliteit, aan samen-werking en aan voortdurend leren en bijsturen. Er is commitment om hard te werken en te doen wat mogelijk is, elke dag opnieuw. Er is commitment aan de Sprint Goal, commitment aan professioneel gedrag. Er is commitment aan zelf-sturing, aan de principes beschreven in het Agile Manifesto. Men committeert zich om werkende software op te leveren en er is commitment aan voortdurende openheid voor verbeteringen. Een team committeert zich aan de definition of Done, aan de regels van het Scrum framework. Er is commitment om waarde op te leveren, om werk daadwerkelijk af te ronden. Er is commitment aan volle transparantie, evenals commitment om elke status quo ter discussie te stellen.
Focus
In de combinatie van de rollen binnen Scrum en hun aansprakelijkheid zit een balans. Het complementaire karakter ervan versterkt niet alleen de noodzaak van samen-werking, ze zorgen er ook voor dat iedereen focus kan houden op een specifieke expertise.
Het principe van time-boxing binnen Scrum moedigt spelers aan om zich te concentreren op wat nu het meest belangrijk is, zonder te veel afleiding door wat misschien, wie weet, belangrijk zou kunnen zijn in een verder onbepaalde toekomst, ooit. Men focust op de actueel beschikbare kennis, nu. In de context van eXtreme Programming werd hiervoor de afkorting YAGNI in het leven geroepen: ‘You Ain’t Gonna Need It’. Als je nu onvoldoende zekerheid hebt over een verwachting of behoefte, negeer die dan, gedraag je alsof je die niet nodig zult hebben. De toekomst is een onzeker gegeven. Het is belangrijker in het heden ervaring en lering op te doen, die je later helpt om beter met de toekomst om te gaan, hoe die er ook uit ziet. Teams hebben een focus op afwerking, oplevering, en al het werk dat hiervoor te doen valt. Teams zoeken naar de eenvoudigste oplossing, de oplossing die op de eenvoudigste wijze tegemoet komt aan de huidige en bekende verwachtingen.
Dankzij de Sprint Goal heeft een team een focus, een oriëntatiepunt voor de volgende vier weken of korter. Binnen die periode zorgt de Daily Scrum ervoor dat mensen gezamenlijk focus houden op de dagelijkse werkzaamheden die hen naar die doelstelling helpen.
Openheid
De empirische procesfundamenten van Scrum vereisen transparantie, wat op zich openheid en eerlijkheid impliceert. De gecommitteerde spelers, die ook verantwoordelijk zijn voor de regelmatige inspecties (annex aanpassingen), hebben een beeld nodig van de werkelijke situatie om geen zinloze aanpassingen door te voeren. Aanpassingen op basis van een gefingeerde werkelijkheid leiden alleen maar tot meer leugens. Alle spelers delen dan ook openlijk de werkelijke status van hun werk, hun voortgang, hun inschattingen, hun problemen en hun moeilijkheden. Alle spelers staan echter ook open voor het feit dat softwareontwikkeling gebeurt door en voor mensen. Mensen zijn geen ‘resources’, robots of vervangbare machineonderdelen.
De spelers tonen openheid voor samen-werking met andere disciplines en functies, openheid om functieomschrijvingen te overstijgen. Ze tonen openheid naar de stakeholders en de bredere omgeving. Ze delen openlijk feedback en geleerde lessen. De spelers in Scrum staan open voor verandering, aangezien ze erkennen dat hun organisatie en de wereld waarin zij en hun organisatie opereren voortdurend veranderen – vaak erg onverwacht en onvoorspelbaar, maar wel voortdurend.
Respect
Binnen het bredere ecosysteem dat ontstaat rond Scrum heerst een sfeer van respect: respect voor mensen, voor de andere spelers en de andere teams; respect voor hun inzichten, kennis en ervaring, respect voor hun afkomst en persoonlijke achtergrond. De spelers respecteren – en waarderen – diversiteit als bron en sleutelelement voor nieuwe en mogelijk conflicterende ideeën. Ze hebben respect voor andere meningen.
De spelers van de teams tonen respect voor de omliggende organisatie door zich niet te gedragen alsof ze op een afgelegen eiland werken. Er is respect voor klanten, gebruikers en hun veranderlijke verwachtingen of ideeën. Teams tonen respect voor sponsors en geldschieters door geen features te behouden die toch nooit gebruikt worden, en die uiteindelijk slechts de onderhoudskosten van de software verhogen. Teams tonen respect door geen tijd, inspanningen en budget te verkwisten aan taken, producten of productonderdelen die geen waarde hebben, niet gewaardeerd worden, noch door de gebruikers, noch door de organisatie. Ze respecteren gebruikers door de problemen die deze ondervinden, op te lossen. Teams tonen zich respectvolle professionals door geen crappy software in productie te zetten.
Alle spelers respecteren de regels van het Scrum framework en de aansprakelijkheden die daaruit voortvloeien.
Moed
Alle spelers tonen moed door geen software te bouwen waar niemand op zit te wachten. Moed zit vervat in de onderkenning dat requirements nooit perfect zijn, en dat geen plan ooit de complexe werkelijkheid kan voorspellen.
Men toont moed als veranderende inzichten, meningen en verwachtingen als een bron van inspiratie en innovatie worden beschouwd, in plaats van als een bron van ergernis. Het vergt moed om tijdelijke opleveringen uit te voeren, software te tonen die niet volledig en perfect lijkt, maar wel waarde levert of toevoegt. Alle spelers tonen moed door op elk gewenst moment de noodzakelijke informatie te delen die het team en de organisatie vooruithelpt. Spelers zijn moedig als ze erkennen dat niemand perfect is. Er is de moed om meer of minder radicaal van richting te durven veranderen, om een ander idee dan het eigen idee te omarmen, moed om zowel risico’s als voordelen te delen. Het vereist moed om de oude, valse zekerheden los te laten.
De spelers tonen moed als ze Scrum correct toelichten als een empirisch proces, vanuit de moed om toe te geven dat aanpasbaarheid de enige wijze is om met complexiteit om te gaan. Ze hebben de moed om de kernwaarden van Scrum te leven en te beleven, om een beslissing te nemen, tot actie over te gaan, niet tot een impasse verleid te worden, en vervolgens de moed tonen om genomen beslissingen op basis van ervaring opnieuw kritisch tegen het licht te houden en bij te sturen.
Noot:
Bovenstaande tekst is een extract uit mijn boek “Scrum Wegwijzer” (2016, oa. verkrijgbaar via Managementboek.nl). Dit is de Nederlandse vertaling van mijn “Scrum – A Pocket Guide” (2013, oa. verkrijgbaar via Managementboek.nl).
