Gunther Verheyen is an independent Scrum Caretaker on a journey of humanizing the workplace with Scrum.
Alhoewel een jaar uit 12 maanden bestaat, maak je het niet noodzakelijk in 12 maanden. Mijn jaarkalender van Winnie-de-Poeh ging eerst van januari tot juni, dan naar juli, augustus, september, oktober en november om tot en met december een volledig jaar te vormen:
Jaja, de kreten van bewondering moeten niet onderdrukt worden…
Ian, onze oudste zoon, kreeg voor zijn recente (8e) verjaardag mooie kado’s. Maar iets mooiers dan dit briefje kreeg hij voor mij niet:
Er waren zo nog enkele ontroerende kaartjes. In dat prachtige, beginnend schriftuur (2e leerjaar). Om sprakeloos van te worden.
Voilà, het jaar is volgemaakt. Op 7 jaar tijd ging ik maar van januari tot juni. Maar daarna in 1+1/2 jaar door juli, augustus, september, oktober en november tot in december… van mijn Poeh borduurwerk.
Enfin, daarmee is mijn geboortegeschenk voor Ian klaar. Net niet vòòr zijn ter-aardekoming, maar, ach, uiteindelijk is hij nog maar net 8.
Hypnotic pulses and stratospheric waves drive a mystic voice whispering about the inhaling Earth. The listener awakes to a beautiful thing to hear. Once awake he finds himself In This Light And On This Evening.
The opening tracks of the new Editors album gave me a feeling of being dragged along a psychosonic trip through 70’s Jarre synths, Radiohead-ish morphs and imagery of the Future (Sound) Of London, melted in a clearly recognizable Editors sound. Genuine rock, even while it lacks… guitars.
And the album keeps surprising as could be hoped from the 2 demo versions on the Papillon EP. Editors have not only set course into a new musical galaxy, Tom Smith has clearly entered a new era as vocalist. Luckily there is still his manic drive (as in his live act) but he’s explored more sides to his singing. Venomously layered irony, higher regions.
The Cuttings II bonus CD strikes even harder. Experimentalism. Gravely effective with its explosions of semi-symphonic nature, re-introduced guitar kick punches, layers of thunder. Enter NIN. Plastic(s). Dance. Entertain. Count. Money. The way you found your god. Silent debts.
Hand of Flood.
Antwerpen heeft gesproken! Duidelijk. Overtuigend.
Een opkomst van 35% is hoog. En 60% laat geen twijfel toe. Trouwens, met zo’n resultaat (20% van de bevolking) geraken partijen in regeringen. En peilingen doen niet ter zake. Zoals ze dat bij reguliere verkiezingen ook niet doen.
De schimmige interpretaties waren voorspelbaar. Men is dan weer wel, dan weer niet voor. In Brussel een ‘ja’, maar in Antwerpen een ‘nee’? Anderen klemmen zich vast aan ‘de wet’. Voorspellen een ramp als er niets gebeurt (heeft ù daar ooit 1 voorstander van gehoord?). En de betrokken bedrijven voelen zich per definitie boven alle twijfel verheven.
De volksraadpleging vroeg een standpunt voor of tegen het Bam-tracé (en niet met/zonder schimmige Bam-alternatieven). Punt. Met centraal de brug. Wel, het antwoord is dus duidelijk.
Tijd voor brede betrokkenheid. Mét de stad, mét planologen, mét stadsontwikkelaars, mét medici, mét internationale experts. En e
en strakke timing.
Dank u, stRaten_generaal en Ademloos. Burgers tegen megalomanie. Aan de anderen: welkom in de 21e eeuw.
Recently Scrum godfather Ken Schwaber resigned as chairman from the ScrumAlliance, which he co-founded.
I remember Ken from turning my ScrumMaster certification course in 2004 into a great experience. Not because of the certificate, but for comprehending Scrum. I’ve since then advised people to attend the certification course, but mainly to get in touch with other people and dive into the matter.
Ken launched Scrum.org as a move from ceremony and formal organization to process and community. From certification to assessment (for self-improvement). There’s an online Scrum Assessment (note: no longer available), upon a Scrum Guide. Because… “Unlike certification, assessment makes no public claim of competence and cannot be misused to assert qualifications that may or may not exist“.
I scored 69 out of 80 (86%), which took 25 minutes (1h allowed). This feels okay but the most important aspect was that through the reflection on some missed points I could improve my insights.
“Although there’s value in certification, assessment is valued more.”
Toen voor onze zoon de diagnose van Duchenne werd meegedeeld, vond ik het surrealistisch dat hij iets heeft dat lijkt op spieren maar geen spieren zijn. De arts vond vooral mijn beeldspraak surrealistisch…
Maar toch. Bij mensen met de Duchenne spieraandoening ontbreekt het eiwit Dystrofine. Dat eiwit is cruciaal voor de structuur van de spieren, maar wordt niet aangemaakt door een fout in de genen.
In Nederland werkt ProSensa al geruime tijd aan de Exon Skipping therapie. Men tracht de fouten in de genetische codedelen (exonen) zo af te plakken (met RNA) dat de code terug gedeeltelijk leesbaar wordt. Hierdoor zou de aandoening afgezwakt worden, met meer stabiliteit en lichte aanmaak van dystrofine tot gevolg.
Het onderzoek evolueert voorzichtig positief. En vandaag werd bekend gemaakt dat GlaxoSmithKline substantieel zal investeren met het oog op exclusiviteit op het resultaat.
Let wel! De eerste resultaten dateren al van begin deze eeuw. Het huidige onderzoek richt zich op exonen 51 en 44 (en daar zit bij onze zoon niet de fout). Men zoekt nog naar manieren om het middel in het ganse lichaam verspreid te krijgen. En zo nog wat kanttekeningen.
‘Ongeneeslijk’ zal het ook blijven, maar dit beetje perspectief kan er al mee door! Er is altijd een toch.
Ik ging op reis en heb veel gelezen. Rare boeken.
De enige echte Elvis, zijnde Peeters, is een talige duizendpoot. Dat blijkt uit zijn songwerk bij Aroma di Amore en De Legende, zijn literaire concerten, een paardenverhaal (van Nietzsche), zijn gedichten en… romans. De laatste in de rij las ik op reis, WIJ.
Wij toont ons de leefwereld van een vriendengroep. Waar verveling leidt tot experiment. En experiment tot ontsporing. Waar streling geen tederheid is. In een boek dat geen moreel oordeel geeft, vraagt of verdient. Gewoon, de ondraaglijke leegheid van gruwel.
Peeters beschrijft ongepaste daden met gepaste, a-morele scherpte. Met explicitisme verontrustender over de bredere omgeving waarin de hyper-verveling gedijt dan de uitspattingen van de hyperverveelden zelf.
Een absoluut hoogtepunt is de verantwoording van de ontsporingen in een marktgericht denken. De gehanteerde analogieën oprecht… ironisch. De hoofdstuktitels… kippenvel. De ware gruwel… de verlichte vorm van gewenning, tolerantie. Wat je pas beseft als je met brute kracht weer wakker wordt geknald. De (nochtans voorspelde) truuk met de wesp, de ultiem zelfzuchtige ‘oplossing’ met de baseball bat, de fatale ‘krak’. Het open einde laat veel… open. De zekerheid dat diezelfde zij van Wij het helemaal zullen maken in de wereld van ons. slik
De gebruikte taal mocht meer staccato, nog meer de taal van de verworpenen, nog meer desinteresse. Het vertelperspectief iets duidelijker. En de mix van de hippe muziek van zij die zich verwerpen en de voorliefde voor Heidegger en co van hij die toch wat anders is, komt niet los van de schrijver zelf.
Maar globaal heeft Peeters gedaan wat literatuur soms kan (Dag Arm Varkentje): het onvoorstelbare voorstelbaar maken. Daarmee heeft deze Elvis het gebouw duidelijk nog niet verlaten. Amai.
(ik geeft toe dat ik ooit -1998- zijn romandebuut ‘Spa’ las en niet onder de indruk was, zodat het terug in de winkel verdween)
The Papillon EP by Editors gives me excitement, like I only remember from feeling at the release of the An End Has A Start EP by… Editors.
The phrase ‘if there really was a god here, he’d have raised a hand by now‘ 
resonates the same down to earth coolness of ‘some things should be simple, even an end has a start‘. The dark vocals are now covered in electronics, but the band still rocks. Haunted. Caged. A papillon on an island.
Make our escape, you’re my own papillon.
IT KICKS LIKE A SLEEP TWITCH !
(can’t wait to get the full album, limited edition)
Spelers in het politieke bedrijf houden soms tot in het absurde vast aan een beslissing ‘omdat die nu eenmaal genomen is’. Met de Wappersong werd dit voor het Oosterweeldossier treffend geïroniseerd, alhoewel het aanleidend voorwerp intussen tot de moedige enkelingen behoort die genoemde absurditeit voor bekeken hielden. Voorts voorspelt een schrijver al eens treffend de verleden toekomst van een Wappersaga.
En socioloog Luc Huyse voegt in De Standaard een indrukwekkend pleidooi pro herziening toe.
Hij herhaalt dat de Vlaamse overheid begin 2007 al wist dat het Bam voorstel niet conform het bestek was, dat er geen transpantie was, dat het parlement onvoldoende controle had en dat de kostenramingen onrealistisch waren.
Hij vermeldt dat toen al de naam circuleerde van Bent Flyvbjerg. Deze gerenommeerde (Deense) hoogleraar (in Oxford) heeft, bij gebrek aan bestaand materiaal, zelf onderzoek gedaan naar 285 megaprojecten in 20 landen en op 5 continenten. Conclusie:
Planners van megaprojecten zijn selectief BLIND
Ook het Oosterweeldossier wordt gekenmerkt door strategic misinterpretation: opgesmukte offertes, zwakke democratische controle, gebrek aan transparantie, onderschatting van impact op milieu en omgeving, grote vertragingen en (uiteindelijk) ernstige politieke schade.
Flyvbjerg noemde dit Machiavelli’s formule (naar diens rake observaties van onstilbare verlangens naar macht, prestige, winst en macht?):
(onderschatting kosten) + (overschatting baten) = (aanvaarding project)
Maar het RGP-model van Flyvbjerg (referentiegroep prognose) biedt objectivering van megaprojecten. Met succes al in 2004 in Nederland toegepast! Op basis van internationaal vergelijkbare projecten wordt een realistisch profiel van het eigen project gemaakt en een verbeterde prognose. Budget x 3 is niet ongebruikelijk!
De levensduur van de Oosterweelverbinding is veel groter dan de huidige aanlooptijd. De ‘reasonable doubt’ is al lang overschreden. ‘Goed bestuur’ verplicht ons om de nodige evaluaties alsnog te maken. En deze kans te benutten om te leren voor toekomstige infrastructuurprojecten.
Dank u, stRaten_generaal en Ademloos. Burgers tegen megalomanie. Aan de anderen: welkom in de 21e eeuw. Volg ook de Facebook groep…
| Agile en 2028 - Hypo… on The illusion of agility (what… | |
| Karrierepfad für Scr… on A Mirror of the Scrum Master’s… | |
| Living My Values… on There’s value in the Scr… | |
 | Jordi Eilers on Money is important, but it is… |
 | Zeenat Rehana(zeenat… on Money is important, but it is… |
